DONT GOOGLE HER PHOTO - தப்பி தவறி கூட பாத்துடாதிங்க..

ஹரியானாவின் பிவானி மாவட்டத்தில் உள்ள தானி லட்ஷ்மன் என்ற சிறிய கிராமம். ஆகஸ்ட் 11, 2025, மாலை 6:15 மணி. அந்த அமைதியான கிராமத்தில் உள்ள ஒரு வீட்டில், 44 வயதான சஞ்சய் சிங் ஒரு நாற்காலியில் பதற்றத்துடன் உட்கார்ந்திருக்கிறார்.

கண்களை மூடியபடி, தலையில் கை வைத்து, மனதில் பயம் பரவியிருக்கிறது. அவரது 18 வயது மகள் மனிஷா, “அப்பா, வேலைக்குப் போயிட்டு வரேன்,” என்று காலையில் சொல்லிவிட்டு வீட்டை விட்டுக் கிளம்பினாள்.

ஆனால், மாலை 5 மணி பஸ்ஸில் வீடு திரும்ப வேண்டியவள், 6:30 ஆகியும் வரவில்லை. “என்ன ஆச்சு? எங்கே போனாள்?” என்று சஞ்சய் மனம் பதறுகிறது.

திடீரென, அவரது செல்போன் ஒலிக்கிறது. திரையில் மனிஷாவின் பெயர் தெரிகிறது. ஒரு கணம் நிம்மதி பிறந்தாலும், அவர் அழைப்பை எடுத்து, “மனிஷா, எங்க இருக்கே? ஏன் இன்னும் வரல?” என்று கேட்கிறார். ஆனால், அந்தப் பக்கம் எந்தப் பதிலும் இல்லை.

மயான அமைதி. ஒரு மெல்லிய மூச்சு சத்தம் மட்டும் கேட்கிறது, பயத்துடன் கலந்தது போல. பத்து வினாடிகளில் அழைப்பு துண்டிக்கப்படுகிறது. சஞ்சய் மீண்டும் மீண்டும் அழைக்கிறார், ஆனால் போன் ‘ஸ்விட்ச் ஆஃப்’ என்று வருகிறது. அவரது மனம் பயத்தில் உறைகிறது.

மனிஷாவின் பயணம்

மனிஷா, பள்ளிப்படிப்பை முடித்துவிட்டு, சிங்காணியில் உள்ள ஒரு நர்சரி பள்ளியில் ஆசிரியையாகப் பணிபுரிந்து கொண்டிருந்தவள். நர்சிங் படிக்க வேண்டும் என்ற கனவு அவளுக்கு இருந்தது.

அன்று காலை, “அப்பா, வேலை முடிச்சிட்டு நர்சிங் கல்லூரிக்கு அட்மிஷன் ஃபார்ம் வாங்கப் போறேன்,” என்று சொல்லிவிட்டு வீட்டை விட்டுக் கிளம்பினாள். வழக்கமாக பள்ளி பஸ்ஸில் சென்று திரும்புபவள், அன்று மாலை 5 மணி ஆகியும் வீடு திரும்பவில்லை.

சஞ்சய் மனிஷாவுக்கு அழைத்தார், ஆனால் போன் ஸ்விட்ச் ஆஃப். பள்ளி பஸ் ஓட்டுநருக்கு அழைத்தபோது, “மனிஷா இன்று பஸ்ஸில் ஏறவே இல்லை. ஃபார்ம் வாங்கப் போனதாகச் சொன்னாங்க. லேட் ஆகியிருக்கலாம், அதான் வெயிட் பண்ணாமல் வந்துட்டேன்,” என்று பதில் வந்தது. மனிஷாவின் சக ஆசிரியர்களும் இதையே உறுதிப்படுத்தினர். சஞ்சயின் பதற்றம் அதிகரித்தது.

தேடல் தொடங்கியது

சஞ்சய் மனிஷாவைத் தேடி, அவள் பணிபுரியும் பள்ளிக்குச் சென்றார். ஆனால், பள்ளியின் பாதுகாப்பு பதிவேட்டில், மனிஷா மதியம் வெளியே சென்ற பிறகு திரும்பவில்லை என்று தெரிந்தது.

அவள் ஃபார்ம் வாங்கச் சென்ற நர்சிங் கல்லூரிக்கு விரைந்த சஞ்சய்க்கு மற்றொரு அதிர்ச்சி காத்திருந்தது. கல்லூரி பாதுகாப்பு பணியாளர், “மனிஷா என்று யாரும் இங்கு வரவில்லை,” என்று கூறினார்.

சிசிடிவி காட்சிகளைப் பார்க்க வேண்டும் என்று சஞ்சய் கேட்டபோது, “போலீஸ் கேட்டால் மட்டுமே காட்ட முடியும்,” என்று அவரைத் திருப்பி அனுப்பினர்.

நேரம் வீணாக்காமல், சஞ்சய் காவல் நிலையத்தில் புகார் அளித்தார். ஆனால், அங்கு ஒரு போலீஸ் அதிகாரி அலட்சியமாக, “உங்க பொண்ணு யாரையாவது காதலிச்சிருப்பா, ஓடிப்போயிருப்பா.

ரெண்டு நாள் வெயிட் பண்ணுங்க, அவளே கூப்பிடுவா,” என்று பதிலளித்தார். “என் பொண்ணு அப்படியெல்லாம் பண்ண மாட்டா,” என்று சஞ்சய் கதறினார், ஆனால் அவருக்கு பதில் கிடைக்கவில்லை.

இறுதியாக, உறவினர்களின் அழுத்தத்தால், மனிஷாவின் மிஸ்ஸிங் வழக்கு உயர் அதிகாரிகளுக்கு சென்றது. உதவி ஆய்வாளருக்கு (ஏஎஸ்ஐ) விசாரிக்க உத்தரவிடப்பட்டது.

ஒரு பயங்கர கண்டுபிடிப்பு

ஆகஸ்ட் 14 அன்று, விசாரணை தொடங்கியது. மனிஷா சென்றதாகச் சொன்ன கல்லூரியில் விசாரித்தபோது, ஒரு அதிர்ச்சியான தகவல் வந்தது. கல்லூரியிலிருந்து 500 மீட்டர் தொலைவில் உள்ள ஒரு வயல்வெளியில், மஞ்சள் நிற சுடிதார் மற்றும் சிவப்பு துப்பட்டாவுடன் ஒரு பெண்ணின் உடல் வானத்தைப் பார்த்தபடி படுத்திருப்பதாக தகவல் கிடைத்தது.

சஞ்சயும், உறவினர்களும், போலீசும் அங்கு விரைந்தனர். அந்த உடலைப் பார்த்ததும், சஞ்சய் தரையில் அமர்ந்து கதறி அழுதார். அது மனிஷாவின் உடல்தான். அவள் அன்று அணிந்திருந்த அதே ஆடையில், அவள் உயிரற்று கிடந்தாள்.

ஆனால், உடலைப் பார்த்த போலீசாரும் அதிர்ந்தனர். மனிஷாவின் முகம் அடையாளம் தெரியாதபடி சிதைந்திருந்தது. கண்கள் இருக்க வேண்டிய இடத்தில் வெள்ளை களிமண்ணைப் போல ஏதோ இருந்தது. கழுத்து கிட்டத்தட்ட துண்டிக்கப்பட்டு, உடலுடன் லேசாக ஒட்டியிருந்தது.

முகத்தில் சதை இல்லை, எலும்பு மட்டுமே தெரிந்தது. உடல் பல நாட்கள் சிதைந்தது போல இருந்தது. இந்தக் காட்சி கிராமம் முழுவதும் காட்டுத்தீயாகப் பரவியது. மனிஷாவை யாரோ கடத்தி, பாலியல் வன்கொடுமை செய்து, கொலை செய்திருக்க வேண்டும் என்று மக்கள் கோபமடைந்தனர். உடனடியாக போராட்டங்கள் தொடங்கின.

முரண்பாடான அறிக்கைகள்

ஆனால், ஆகஸ்ட் 14 அன்று வெளியான முதல் பிரேத பரிசோதனை அறிக்கை (ஆட்டோப்ஸி) மக்களின் கோபத்தை மேலும் தூண்டியது. அறிக்கையின்படி, மனிஷா ஆகஸ்ட் 13 இரவு 7 மணிக்கு இறந்திருக்கிறாள். அவள் உடலில் பூச்சிக்கொல்லி மருந்து இருந்ததற்கான அடையாளங்கள் இருந்தன.

ஆனால், பாலியல் வன்கொடுமைக்கு எந்த ஆதாரமும் இல்லை. உடலில் சில காயங்கள் இருந்தாலும், விந்து (சீமன்) இருப்பதற்கான அறிகுறிகள் இல்லை என்று கூறப்பட்டது. இதனால், போலீஸ், “இது கொலை இல்லை, மனிஷா தற்கொலை செய்திருக்கிறாள்,” என்று முடிவு செய்தது.

இந்த அறிக்கையை மக்கள் ஏற்கவில்லை. “மனிஷா இறந்து ஒரு நாளுக்கு முன்பு வரை எங்கே இருந்தாள்? போலீஸ் சரியாக விசாரித்திருந்தால் அவளைக் காப்பாற்றியிருக்கலாம்,” என்று மக்கள் கோபமடைந்தனர். “போலீஸ் யாரையோ காப்பாற்ற முயல்கிறது,” என்று குற்றம்சாட்டி, விசாரணைக் குழுவை இடைநீக்கம் செய்யக் கோரினர்.

இந்த விவகாரம் சமூக வலைதளங்களில் பரவ, ஹரியானா முதலமைச்சர் தலையிட்டு, அலட்சியமாக இருந்த போலீஸ் அதிகாரிகளை இடைநீக்கம் செய்து, வழக்கை சிபிஐ-க்கு மாற்ற உத்தரவிட்டார். மேலும், மனிஷாவின் உடலை மீண்டும் பரிசோதிக்க எய்ம்ஸ் மருத்துவர்களுக்கு உத்தரவிடப்பட்டது.

மர்மத்தை அவிழ்க்க முயற்சி

ஆகஸ்ட் 16-ல் வெளியான இரண்டாவது ஆட்டோப்ஸி அறிக்கையும் முதல் அறிக்கையை உறுதிப்படுத்தியது. மனிஷாவின் உடலில் பூச்சிக்கொல்லி மருந்து இருந்தது, அவள் கழுத்தையும் முகத்தையும் விலங்குகள் கடித்திருக்கலாம் என்று கூறப்பட்டது.

ஆனால், மக்களும் மனிஷாவின் குடும்பமும் இதை ஏற்கவில்லை. “ஒரு பெரிய சதி இருக்கிறது,” என்று கூறி, மனிஷாவின் உடலை வாங்க மறுத்து, மருத்துவமனை முன் போராட்டம் நடத்தினர்.

ஆகஸ்ட் 18-ல், போலீஸ் ஒரு கடிதம் கிடைத்ததாகக் கூறியது. அந்தக் கடிதத்தில், மனிஷா தனது உயிரை முடித்துக் கொண்டதாகவும், ஆனால் அதற்கான காரணத்தை குறிப்பிடவில்லை என்றும் தெரிவிக்கப்பட்டது.

மேலும், மனிஷா பூச்சிக்கொல்லி மருந்து வாங்கியதற்கு சிசிடிவி ஆதாரம் உள்ளதாகவும், அவள் பையில் இருந்த மற்றொரு கடிதத்தில், “அம்மா, அப்பா, நீங்கள் எனக்காக நிறைய செய்தீர்கள். நான் உங்களுக்கு சுமையாக இருக்க விரும்பவில்லை. மன்னித்து விடுங்கள்,” என்று எழுதியிருந்ததாகவும் போலீஸ் கூறியது.

ஆனால், மனிஷாவின் குடும்பம் இதை நம்பவில்லை. “இத்தனை நாட்களுக்குப் பிறகு இந்தக் கடிதம் எப்படி கிடைத்தது? வாழ்க்கையில் முன்னேற வேண்டும் என்று கனவு கொண்டவள் ஏன் தற்கொலை செய்ய வேண்டும்?” என்று கேள்வி எழுப்பினர். “போலீஸ் இந்தக் கடிதத்தை போலியாக உருவாக்கியிருக்கலாம்,” என்று குற்றம்சாட்டினர்.

முடிவில்லாத கேள்விகள்

சிபிஐ விசாரணை தொடங்கியது. மூன்றாவது ஆட்டோப்ஸி அறிக்கை எய்ம்ஸ் மருத்துவர்களால் தயாரிக்கப்பட்டாலும், அதன் முழு விவரங்கள் இன்னும் வெளியாகவில்லை. ஆனால், இதுவரை கிடைத்த தகவல்களில் பல கேள்விகள் உள்ளன:

  • மனிஷாவின் இரண்டரை நாட்கள்: ஆகஸ்ட் 11 மதியம் பள்ளியை விட்டு வெளியேறிய மனிஷா, ஆகஸ்ட் 13 இரவு 7 மணி வரை எங்கே இருந்தாள்?
  • பூச்சிக்கொல்லி மருந்து: மனிஷாவின் உடலில் பூச்சிக்கொல்லி மருந்து இருந்தாலும், அதை அவள் உட்கொண்டதற்கு ஆதாரமாக பாட்டில் ஏன் கிடைக்கவில்லை? அவள் ஆடையில் நுரை அல்லது இரத்தக் கறை இல்லை ஏன்?
  • விலங்குகளின் தாக்குதல்: மனிஷாவின் முகமும் கழுத்தும் மட்டும் விலங்குகளால் கடிக்கப்பட்டு, மற்ற உடல் பாகங்கள் ஏன் பாதிக்கப்படவில்லை? கண்கள் மட்டும் ஏன் சிதைந்தன?
  • முழங்கால் காயங்கள்: மனிஷாவின் முழங்கால்களில் காயங்கள் இருந்தும், அவள் ஆடையில் எந்த சேதமும் இல்லை. இது பாலியல் வன்கொடுமையைக் குறிக்கிறதா?
  • கடிதங்களின் மர்மம்: மனிஷாவின் பையில் இருந்து கிடைத்த கடிதங்கள் உண்மையானவையா? அவை பின்னர் உருவாக்கப்பட்டவையா?
  • சிசிடிவி மற்றும் போன்: மனிஷாவின் செல்போன், கால் பதிவுகள், அவள் போன் ஸ்விட்ச் ஆஃப் ஆன இடத்தின் டவர் விவரங்கள் ஏன் இன்னும் விசாரிக்கப்படவில்லை?
  • கிரைம் சீன்: கிரைம் சீனில் கிடைத்த மது பாட்டில்கள் மற்றும் டயர் தடங்கள் பற்றிய விசாரணை ஏன் முடிவடையவில்லை?

மக்களின் கோபம்

மனிஷாவின் மரணம் ஒரு கிராமத்தின் அமைதியை உடைத்து, மாநிலம் முழுவதும் பரபரப்பை ஏற்படுத்தியது. மக்கள், “போலீஸின் அலட்சியமே மனிஷாவின் மரணத்திற்கு காரணம்,” என்று குற்றம்சாட்டினர்.

சமூக வலைதளங்களில் #JusticeForManisha என்று பிரச்சாரங்கள் பரவின. மனிஷாவின் குடும்பமும், “எங்கள் மகளுக்கு நீதி கிடைக்கும் வரை ஓயமாட்டோம்,” என்று உறுதியாக இருக்கிறது.

மனிஷாவின் மரணம் ஒரு தற்கொலையா, கொலையா, அல்லது ஒரு பெரிய சதியின் பகுதியா? சிபிஐ விசாரணையும், மூன்றாவது ஆட்டோப்ஸி அறிக்கையும் உண்மையை வெளிக்கொண்டு வருமா? இந்தக் கேள்விகளுக்கு பதில் கிடைக்கும் வரை, மனிஷாவின் கதை ஒரு மர்மமாகவே இருக்கிறது.

ஒரு இளம் பெண்ணின் கனவுகள், ஒரு குடும்பத்தின் நம்பிக்கைகள், ஒரு கிராமத்தின் அமைதி—எல்லாம் ஒரு பயங்கரமான முடிவில் மறைந்திருக்கிறது. உண்மை வெளிவரும் வரை, மக்கள் காத்திருக்கின்றனர்.

Summary : On August 11, 2025, 18-year-old Manisha from Haryana's Bhiwani district went missing after leaving for work and a nursing college. Her father, Sanjay, received a silent call from her before her phone switched off. Her mutilated body was found days later, sparking protests and a CBI probe.