மே 7, 2025 அன்று, இந்தியாவின் ஜம்மு-காஷ்மீர் மாநிலத்தில் உள்ள பூஞ்ச் பகுதியில் நிகழ்ந்த தாக்குதல், இந்திய-பாகிஸ்தான் உறவுகளில் மற்றொரு பதற்றமான அத்தியாயத்தை எழுதியுள்ளது.
இந்தத் தாக்குதலில் 12 பொதுமக்கள் மற்றும் ஒரு இந்திய வீரர் கொல்லப்பட்டதாக செய்திகள் உறுதிப்படுத்துகின்றன, இதில் குழந்தைகள் மற்றும் சீக்கிய சமூகத்தினரும் அடங்குவர்.
இந்தியா இதற்கு பதிலடியாக "ஆபரேஷன் சிந்தூர்" என்ற பெயரில் பாகிஸ்தான் மற்றும் பாகிஸ்தான் ஆக்கிரமிப்பு காஷ்மீரில் உள்ள பயங்கரவாத உள்கட்டமைப்புகளை குறிவைத்து ராணுவ நடவடிக்கைகளை மேற்கொண்டது. இந்த நிகழ்வு, "பாகிஸ்தான் தனக்கு தானே சவக்குழி தோண்டிக்கொண்டது" என்ற விமர்சனங்களை எழுப்பியுள்ளது.
இந்தக் கட்டுரையில், இந்தத் தாக்குதலின் பின்னணி, அதன் விளைவுகள் மற்றும் இந்த விமர்சனத்தின் நியாயத்தை ஆராய்கிறோம்.
தாக்குதலின் பின்னணி
பூஞ்ச் தாக்குதல், இந்திய-பாகிஸ்தான் எல்லையில் நீண்டகாலமாக நிலவும் பதற்றங்களின் ஒரு பகுதியாகும்.
ஏப்ரல் 22, 2025 அன்று பஹல்காமில் சுற்றுலாப் பயணிகள் மீது நடத்தப்பட்ட தாக்குதலில் 26 பேர் கொல்லப்பட்டதைத் தொடர்ந்து, இரு நாடுகளுக்கிடையேயான உறவு மேலும் மோசமடைந்தது. இந்திய அரசு, பூஞ்ச் தாக்குதலை பாகிஸ்தானின் ஆதரவுடன் செயல்படும் பயங்கரவாதக் குழுக்களுடன் தொடர்புபடுத்தியுள்ளது.
பாகிஸ்தான் மக்கள் கட்சித் தலைவர் பலாவல் புட்டோ, இந்தியாவின் பதிலடி நடவடிக்கைகளை "கோழைத்தனமான தாக்குதல்" என்று கண்டித்துள்ளார், ஆனால் இந்தியா தனது நடவடிக்கைகள் "கவனமிக்கவை, அளவிடப்பட்டவை மற்றும் ஆத்திரமூட்டாதவை" என்று வாதிடுகிறது.
பாகிஸ்தானின் உள்நாட்டு அரசியல் நிலைமைகளும் இந்தத் தாக்குதலுக்கு ஒரு பின்னணியாக அமைகின்றன. பாகிஸ்தான் பொருளாதார நெருக்கடி, அரசியல் உறுதியின்மை மற்றும் தீவிரவாதக் குழுக்களின் செல்வாக்கு ஆகியவற்றால் பலவீனமடைந்துள்ளது.
இத்தகைய சூழலில், எல்லைப் பதற்றங்களைத் தூண்டுவது, உள்நாட்டு பிரச்சினைகளிலிருந்து மக்களின் கவனத்தைத் திசைதிருப்புவதற்கு ஒரு உத்தியாகப் பயன்படுத்தப்படலாம் என்று விமர்சகர்கள் கருதுகின்றனர்.
"பாகிஸ்தான் தனக்கு தானே சவக்குழி தோண்டிக்கொண்டது" என்ற கூற்று, பல கோணங்களில் இருந்து ஆராயப்பட வேண்டிய ஒன்றாகும். முதலாவதாக, பாகிஸ்தானின் பயங்கரவாதத்திற்கு ஆதரவளிக்கும் என்று குற்றம்சாட்டப்படும் கொள்கைகள், சர்வதேச அரங்கில் அதன் நம்பகத்தன்மையை பலவீனப்படுத்தியுள்ளன.
இந்தியாவின் ஆபரேஷன் சிந்தூர், பாகிஸ்தானின் எல்லைப் பகுதிகளில் உள்ள பயங்கரவாத முகாம்களை இலக்கு வைத்து நடத்தப்பட்டது, இது பாகிஸ்தானின் உள்நாட்டு பாதுகாப்பு தோல்விகளை வெளிப்படுத்தியுள்ளது.இரண்டாவதாக, இந்தியாவின் ராணுவப் பதிலடி, பாகிஸ்தானின் உள்நாட்டு அரசியல் ஒற்றுமையை மேலும் சீர்குலைக்கும் வாய்ப்பு உள்ளது.
பாகிஸ்தான் ஏற்கனவே பொருளாதார சிக்கலில் திண்டாடி வரும் நிலையில் இந்த தாக்குதல்கள் பாகிஸ்தானை அடமானம் வைப்பதற்கு சமம் என பாக் மக்களே பதறி வருகின்றனர் என்றும் பாகிஸ்தான் தகவல் தொடர்பு அமைச்சர் அதுல்லா தரார், இந்தியாவின் தாக்குதலை "நியாயமற்றது" என்று குறிப்பிட்டார்.
ஆனால், பாக் மக்களிடையே இந்தியாவுக்கு எதிரான உணர்வுகளைத் தூண்டுவது, தற்காலிகமாக அரசுக்கு ஆதரவைப் பெறலாம் என்றாலும், நீண்டகாலத்தில் இது மேலும் பொருளாதாரத் தடைகள் மற்றும் இராஜதந்திர தனிமையை ஏற்படுத்தலாம்.மூன்றாவதாக, பாகிஸ்தானின் பொருளாதார நிலைமை ஏற்கனவே நெருக்கடியில் உள்ளது.
சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் (IMF) கடனுதவி மற்றும் அந்நிய முதலீடுகளைப் பெறுவதற்கு, பாகிஸ்தான் அமைதியான பிராந்திய உறவுகளைப் பேண வேண்டிய கட்டாயத்தில் உள்ளது. எல்லைப் பதற்றங்கள் இந்த முயற்சிகளை சிக்கலாக்குகின்றன, இதனால் பாகிஸ்தானின் பொருளாதார மீட்சி மேலும் தாமதமாகலாம்.
விளைவுகள் மற்றும் எதிர்காலம்
பூஞ்ச் தாக்குதல் மற்றும் அதைத் தொடர்ந்த இந்தியாவின் பதிலடி, இரு நாடுகளுக்கிடையேயான உறவுகளை மேலும் மோசமாக்கியுள்ளன. இந்தியாவின் ஆபரேஷன் சிந்தூர், ஒன்பது இடங்களை குறிவைத்து நடத்தப்பட்டது, மேலும் இது பாகிஸ்தானின் ராணுவ உள்கட்டமைப்பை இலக்கு வைக்கவில்லை என்று இந்தியா வலியுறுத்துகிறது.
இருப்பினும், பாகிஸ்தானின் உள்நாட்டு மக்கள் இந்தத் தாக்குதல்களை தங்கள் இறையாண்மை மீதான மீறலாகக் கருதலாம், இது மேலும் பதற்றங்களைத் தூண்டக்கூடும்.பாகிஸ்தானைப் பொறுத்தவரை, இந்த நிகழ்வு உள்நாட்டு மற்றும் வெளிநாட்டு அழுத்தங்களை அதிகரிக்கும்.
உள்நாட்டில், அரசு தனது பாதுகாப்புத் தோல்விகளுக்கு பொறுப்பேற்க வேண்டிய நிலை ஏற்படலாம். வெளிநாட்டில், சர்வதேச சமூகம், குறிப்பாக அமெரிக்கா மற்றும் சீனா போன்ற நாடுகள், இந்தப் பிரச்சினையில் தங்கள் நிலைப்பாட்டை தெளிவுபடுத்த வேண்டியிருக்கும்.
பாகிஸ்தானின் நெருங்கிய கூட்டாளியான சீனா, இந்தியாவுடனான பொருளாதார உறவுகளையும் கருத்தில் கொண்டு, நடுநிலையான அணுகுமுறையை வெளிப்படுத்தலாம்.
பூஞ்ச் தாக்குதல், பாகிஸ்தானின் உள்நாட்டு மற்றும் வெளியுறவுக் கொள்கைகளின் குறைபாடுகளை வெளிப்படுத்தியுள்ளது. பயங்கரவாதத்திற்கு ஆதரவளிப்பதாகக் கருதப்படும் அதன் செயல்பாடுகள், பொருளாதார நெருக்கடி மற்றும் அரசியல் உறுதியின்மை ஆகியவை, இந்த விமர்சனத்திற்கு அடிப்படையாக அமைகின்றன.
இருப்பினும், இந்த நிலைமையை ஒருதலைப்படுத்தமாக பாகிஸ்தானின் தவறாக மட்டும் கருதுவது முழுமையான புரிதலைத் தராது. இந்தியாவின் பதிலடி நடவடிக்கைகளும், பிராந்திய அமைதியை மேம்படுத்துவதற்கு பதிலாக, மோதலை மேலும் தீவிரப்படுத்தலாம்.
இரு நாடுகளும் இராஜதந்திர உரையாடல்கள் மூலம் இந்தப் பதற்றங்களைக் குறைக்க முயலாவிட்டால், இத்தகைய தாக்குதல்கள் தொடர்ந்து பிராந்தியத்தின் ஸ்திரத்தன்மையை அச்சுறுத்தும்.
பாகிஸ்தான் உண்மையில் தனக்கு சவக்குழி தோண்டிக்கொண்டிருக்கிறதா என்பது, அது எவ்வாறு இந்த நெருக்கடியை கையாள்கிறது என்பதைப் பொறுத்தே அமையும்.