திருப்பூர் மாவட்டம், அவிநாசி கைகாட்டி புதூரைச் சேர்ந்த ரிதன்யா (27) என்ற இளம்பெண்ணின் தற்கொலை, தமிழகம் முழுவதும் பெரும் அதிர்ச்சியை ஏற்படுத்தியுள்ளது.
திருமணமாகி 78 நாட்களே ஆன நிலையில், கணவர் கவின் குமார் (28), மாமனார் ஈஸ்வரமூர்த்தி, மாமியார் சித்ராதேவி ஆகியோரால் உடல், மனரீதியாகவும், வரதட்சணைக் கொடுமையாலும் துன்புறுத்தப்பட்டு, பூச்சி மருந்து குடித்து ரிதன்யா தற்கொலை செய்து கொண்டார்.
இந்த சம்பவம், குறிப்பாக பெண் குழந்தைகளைப் பெற்ற பெற்றோர்களிடையே பெரும் அச்சத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளது.
மாமியாரின் மனமாறாத மனோபாவம்
ரிதன்யா, தனது கணவரின் பாலியல் துன்புறுத்தல்களையும், உடல் மற்றும் மனரீதியான கொடுமைகளையும் தனது மாமியார் சித்ராதேவியிடம் வெளிப்படையாக பகிர்ந்து கொண்டார்.
ஒரு பெண்ணாக, மாமியார் தனது வேதனையைப் புரிந்து கொள்வார் என்று நம்பி, தனது குடும்பத்தில் இதை வெளிப்படுத்தினால் திருமண வாழ்க்கை கேள்விக்குறியாகிவிடும், இரு குடும்பங்களுக்கும் பிரச்சனை ஏற்படும் என்ற அச்சத்தில், மாமியாரிடம் ஆறுதல் தேடினார்.
ஆனால், சித்ராதேவி, ஒரு தாயாக மருமகளை அரவணைப்பதற்கு பதிலாக, தனது மகனை திருத்த முயற்சிக்காமல், ரிதன்யாவை மேலும் துன்புறுத்தியுள்ளார்.
ரிதன்யாவின் தந்தை அண்ணாதுரையின் கண்ணீர் மல்கிய பேட்டியில், மாமியார் கூறிய வார்த்தைகள் இதயத்தை உலுக்கியுள்ளன. "நீங்கள் 500 பவுன் நகைகள் கொடுப்பதாக கூறினீர்கள், ஆனால் 300 பவுன் மட்டுமே வந்துள்ளது.
மீதி 200 பவுன் எங்கே?" என்று வரதட்சணை குறித்து கேள்வி எழுப்பியதுடன், ரிதன்யாவின் புலம்பல்களை கண்டுகொள்ளாமல், "எனது மகன் உன்னிடம் இன்னும் நிறைய உடலுறவு எதிர்பார்க்கிறான், அதை புரிந்து நடந்து கொள்" என்று கூறியது, ஒரு மாமியாராக அவரது மனமாறாத மனோபாவத்தை வெளிப்படுத்துகிறது.
இந்த வார்த்தைகள், ரிதன்யாவின் மனதை மேலும் உடைத்து, தற்கொலை முடிவுக்கு அவரை தள்ளியதாக கருதப்படுகிறது.
சமூகத்தில் ஒரு முக்கிய பாடம்
இந்த சம்பவம், பெண் குழந்தைகளைப்பெற்றெடுக்காத குடும்பங்களில் ஏற்படும் கொடுமைகள் குறித்து ஒரு முக்கிய அனுபவமாக உள்ளது. இந்த செய்தியை எழுதும் போது ஒரு செய்தியாளராக என்னுடைய தனிப்பட்ட அனுபவங்களின் அடிப்படையில், "பெண் குழந்தைகளை பெற்று வளர்க்காத குடும்பங்களில் மருமகளாக செல்லும் பெண்கள் வழக்கத்திற்கு மாறான கொடுமைகளை அனுபவிக்கின்றனர்" என்று கூறுகிறேன்.
90 சதவீத சந்தர்ப்பங்களில், ஆண் குழந்தைகளை மட்டும் வளர்த்த குடும்பங்களில், மருமகள்கள் அடிமைகளாகவோ அல்லது அவர்களது குடும்பங்கள் தாழ்வாகவோ நடத்தப்படுகிறார்கள்.
இதற்கு காரணமாக, பெண் குழந்தைகளை வளர்த்த அனுபவம் இல்லாத பெற்றோர்களுக்கு, ஒரு பெண்ணின் வலி மற்றும் வேதனைகளை புரிந்து கொள்ளும் மனநிலை இல்லை என்று நான் வாதிடுகிறேன்.
"பெண் குழந்தைகளை வளர்த்து, அவர்களை மணமகளாக அனுப்பி, அவர்களது நிலை குறித்து கவலைப்படாதவர்களுக்கு, மருமகளின் உணர்வுகளை புரிந்து கொள்ள முடியாது" என்று நான் சத்தியம் செய்து கூறுகிறேன்.
பெற்றோர்களுக்கு அறிவுரை
ரிதன்யாவின் தற்கொலை, பெண் குழந்தைகளை திருமணம் செய்து வைக்கும் பெற்றோருக்கு ஒரு முக்கிய எச்சரிக்கையாக அமைந்துள்ளது.
"பெண் குழந்தைகளை பெற்று வளர்க்காத குடும்பங்களுக்கு, உங்கள் பெண்ணை திருமணம் செய்து கொடுப்பதற்கு முன், நூறு முறை விசாரித்து முடிவெடுக்க வேண்டும்" என்று கூறுகிறேன்.
மேலும், மணமகனுக்கு அக்கா அல்லது தங்கை இருக்கிறார்களா என்பதை உறுதி செய்ய வேண்டும் என்றும், அப்படி இல்லாத குடும்பங்களில் மருமகளாக செல்லும் பெண்கள் அடிமை மனநிலையுடன் நடத்தப்படுவதற்கு வாய்ப்புள்ளதையும் தெரிவித்து கொள்கிறேன்.
ஒன்று அக்கா, தங்கை இல்லாத காரணத்தினால் பெண்களின் மனம், குணம், இயற்கை, எதிர்பார்ப்பு, கோபம், பாசம், பயம் என பெண்களை பற்றிய எந்த விஷயத்தையும் அறியாமல் வளரும் ஒரு ஆண் தன்னுடைய மனைவியை ஒரு பெண்ணாக அணுக மிகவும் சிரமப்படுகிறான். இரண்டு, மகளை பெற்று வளர்க்காத பெற்றோர்களுக்கு மாற்றான் வீட்டு பெண்ணின் குணம், மனம், எதிர்பார்ப்பு, ஆசை என எதையும் தெரியாமலே வரக்கூடிய பெண்னை அவளுடைய எதிர்பார்ப்புக்கு எதிராக செயல்பட தொடங்கி விடுகிறார்கள்.
மாற்றுக்கருத்து மற்றும் விவாத அழைப்பு
இந்த கருத்து சர்ச்சைக்குரியதாக இருக்கலாம் என்று ஒப்புக்கொள்கிறேன். மாற்றுக்கருத்து உள்ளவர்கள் தங்கள் தனிப்பட்ட அனுபவங்களையும், சுற்றுப்புற அனுபவங்களையும் பகிர்ந்து கொள்ளுமாறு கேட்டுக்கொள்கிறேன்.
ஆனால், என்னுடைய அனுபவத்தில், பெண் குழந்தைகளை வளர்க்காத குடும்பங்களில் மருமகள்கள் அனுபவிக்கும் கொடுமைகள் குறித்து உறுதியாக நம்புகிறேன்.
நீதி கோரிக்கை மற்றும் சமூக மாற்றம்
ரிதன்யாவின் தற்கொலை வழக்கில், கவின் குமார், ஈஸ்வரமூர்த்தி, சித்ராதேவி ஆகியோருக்கு எதிராக வரதட்சணைக் கொடுமை (IPC 304B), பெண்களுக்கு எதிரான துன்புறுத்தல் (IPC 498A), மற்றும் உள்நாட்டு வன்முறைச் சட்டத்தின் கீழ் வழக்கு பதிவு செய்யப்பட்டு, காவல்துறை விசாரணை நடத்தி வருகிறது.
இந்த சம்பவம், பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறைகளைத் தடுக்கவும், வரதட்சணைக் கொடுமைகளுக்கு எதிராக கடுமையான சட்ட நடவடிக்கைகளை எடுக்கவும் அரசுக்கு அழுத்தம் கொடுக்கிறது.
ரிதன்யாவின் தந்தையின் கண்ணீர் மல்கிய பேட்டியும், மாமியாரின் மனமாறாத மனோபாவமும், பெண் குழந்தைகளைப் பெற்று வளர்க்காத குடும்பங்களில் மருமகள்கள் அனுபவிக்கும் கொடுமைகள் குறித்த இந்த விவாதமும், சமூகத்தில் பெண்களின் பாதுகாப்பு மற்றும் மரியாதை குறித்து மறு சிந்தனையை தூண்டியுள்ளது.
"ஒரு மாமியார், தனது மருமகளை ஒரு தாயாக அரவணைத்திருந்தால், இந்த உயிரிழப்பு தவிர்க்கப்பட்டிருக்கலாம்" என்று இந்த சம்பவம் நம்மை சிந்திக்க வைக்கிறது.
ரிதன்யாவின் தற்கொலை, பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறைகள் மற்றும் வரதட்சணைக் கொடுமைகளுக்கு எதிராக சமூகத்தில் விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்துவதற்கு ஒரு துயரமான எச்சரிக்கையாக அமைந்துள்ளது.
பெற்றோர்கள், தங்கள் பெண் குழந்தைகளை திருமணம் செய்து வைக்கும் முன், மணமகன் குடும்பத்தின் பின்னணியை ஆராய வேண்டும், குறிப்பாக அவர்களுக்கு பெண் குழந்தைகள் உள்ளனரா என்பதை உறுதி செய்ய வேண்டும் என்ற இந்த கட்டுரையின் வேண்டுகோள், சமூகத்தில் மாற்றத்திற்கான ஒரு அழைப்பாக அமைந்துள்ளது.