ஜூன் 5, 2025 – குஜராத்தின் பனஸ்கந்தா மாவட்டம், தாராத் பகுதி. காலை 8:30 மணி. பதட்டமான முகங்களுடன், சிந்தாபாய் பட்டேல் (46) மற்றும் அவரது உறவினர் சிவராம் (40) ஆகியோர் உள்ளூர் காவல் நிலையத்தை நோக்கி விரைந்தனர்.
அவர்களது கைகளில் ஒரு எழுத்து: புகார். டாண்டியா கிராமத்தைச் சேர்ந்த சிந்தாபாயின் மகள், 18 வயது சந்திரிகா பட்டேல் காணாமல் போயிருக்கிறாள்.

இது வழக்கமான "காணாமல் போன பெண்" வழக்காகத் தோன்றினாலும், இதன் பின்னால் ஒரு கொடூரமான உண்மை, குடும்ப அழுத்தம், காதல் மற்றும் கொலை என்ற கருப்பு சதி அடுக்கியிருந்தது. இந்தக் கதையை விரிவாகப் பார்ப்போம் – ஒரு மணித் துடிப்பும், சமூக அவமானத்தின் பயத்தால் அழிந்து போகும் ஒரு இளம் உயிரும்.
புகார்: ஒரு பெற்றோரின் பதற்றம்
சந்திரிகாவின் குடும்பம் பாரம்பரியமான பட்டேல் குடும்பம். அவரது தந்தை சிந்தாபாய், கிராமத்தில் சிறிய வணிகம் செய்பவர். அம்மா சிவராம், வீட்டு வேலைகளில் ஈடுபட்டவர்.
சந்திரிகா, 2024-ல் பள்ளி படிப்பை முடித்து, மருத்துவராக (MBBS) ஆகும் கனவுடன் NEET தேர்வுக்கு தயாராகியிருந்தாள். ஆனால், அந்தத் தினம் – ஜூன் 4, 2025, மாலை 5 மணி சுமார் – அவள் "என் நண்பர் வீட்டுக்கு போய் வருகிறேன்" என்று சொல்லி வீட்டை விட்டு வெளியேறினாள்.
அது அவளது கடைசி வார்த்தைகள்.நேரம் செல்லச் செல்லாமல் திரும்பவில்லை. கவலையான பெற்றோர், அவள் சொன்ன நண்பரின் வீட்டுக்கு தொலைபேசியால் தொடர்பு கொண்டனர். "சந்திரிகா இங்கு வரவே இல்லை" என்ற பதில். உடனே, குடும்ப உறவினர்கள், நண்பர்கள், கிராம மக்கள் அனைவரும் விடிய விடிய தேடத் தொடங்கினர்.
ஊர் முழுவதும், அவளது நண்பர்களிடம், அக்கம் பக்கக் குடும்பங்களிடம் விசாரித்தனர். ஆனால், எந்தத் தடயமும் இல்லை. அடுத்த நாள் காலை 8:30 மணிக்கு, பதற்றத்துடன் காவல் நிலையத்தை அடைந்தனர் சிந்தாபாயும் சிவராமும்.போலீஸ் அதிகாரிகள், வழக்கமான கேள்விகளைத் தொடங்கினர்.
"உங்கள் பெண்ணுக்கு யாருடன் 'லவ்' உறவு இருக்கிறதா?" என்று. இது உலகெங்கும், குறிப்பாக இந்தியாவில், காணாமல் போன இளம் பெண்களின் வழக்குகளில் முதல் கேள்வி. சிந்தாபாய் உறுதியாக மறுத்தார்: "எங்கள் பெண்ணுக்கு அத்தகைய பழக்கங்கள் எதுவும் இல்லை.
அவள் மிகவும் ஒழுக்கமான, படிப்பில் ஈடுபட்டவள்." போலீஸ் புகாரைப் பதிவு செய்தனர். இது ஒரு சாதாரண காணாமல் போதல் வழக்காகத் தொடங்கியது – ஆனால், விரைவில் திடுக்கிடும் திருப்பங்கள் வெளிப்பட்டன.
விசாரணை: CCTV, போன் டிராக்கிங்... முதல் தடயங்கள்
காணாமல் போதல் வழக்குகளில், கடைசி காணப்பட்ட இடத்தைத் தெரிந்துகொள்ள CCTV கேமராக்கள் உதவியாக இருக்கும். போலீஸ், சந்திரிகா போன வழியில் உள்ள CCTVக்களை ஆராயத் தொடங்கினர்.
ஜூன் 5-ம் தேதி, அவள் ஒரு பேருந்தில் ஏறி, வேறொரு இடத்துக்கு சென்றிருப்பதாகத் தெரிந்தது. அது மட்டுமே தடயம். அடுத்து, அவளது மொபைல் போனை டிராக் செய்ய முயன்றனர். கடைசியாக அது ஆக்டிவ் ஆகியது அவளது கிராமத்தில் – அங்கேயே சுவிட்ச் ஆஃப் செய்யப்பட்டது.போலீஸ், போன் சுவிட்ச் ஆன் ஆகும்போது கண்காணிப்பதில் கவனம் செலுத்தினர். அதே நேரம், சந்திரிகாவின் புகைப்படத்துடன் தேடுதல் வேட்டை தொடங்கியது. குடும்ப உறவினர்களும் போலீஸும் ஊரெங்கும் "இவளைப் பார்த்தீர்களா?" என்று கேட்டனர்.
கடத்தல் சந்தேகம் இருந்தால், பெற்றோருக்கு ரான்சம் கோரும் அழைப்புகள் வரும். ஆனால், எதுவும் வரவில்லை. இருப்பினும், போலீஸ் பெற்றோரின் தொலைபேசி அழைப்புகளை ஆராயத் தொடங்கினர் – குடும்ப உறுப்பினர்களுக்கு சம்பந்தம் இருக்குமோ என்ற சந்தேகத்துடன்.
திடுக்கிடும் திருப்பம்: போன் டிராக்கிங் அகமதாபாத் வரை
ஜூன் 7-ம் தேதி, போலீஸ் எதிர்பார்த்த சம்பவம் நடந்தது. சந்திரிகாவின் போன் சுவிட்ச் ஆன் ஆனது – இடம்: அகமதாபாத் நகரம். உடனே போலீஸ் அழைத்தது. ரிங் சென்றது, ஆனால் யாரும் எடுக்கவில்லை.
10 நிமிடங்களுக்குப் பின், போன் மீண்டும் சுவிட்ச் ஆஃப். உஷாரான போலீஸ், அகமதாபாத் போலீஸுடன் தொடர்பு கொண்டு, சிக்னல் டிராக்கிங்கைப் பகிர்ந்தனர்.தேடல் தொடர்ந்தது.
அடுத்த நாட்களில், போன் மத்திய பிரதேசத்தின் உஜ்ஜைனில், ராஜஸ்தானின் ஒரு நகரத்தில், பின்னர் ஒரு கிராமத்தில் – மாறி மாறி சுவிட்ச் ஆன்/ஆஃப் ஆனது.
கடைசியாக, ராஜஸ்தானின் பாலசார் கிராமத்தில் நின்றது. போலீஸ், ராஜஸ்தான் போலீஸ் உதவியுடன் தேடினர். ஜூன் 14-ம் தேதி, பெரும் திருப்பம்: அங்கு ஒரு ரிசார்ட்டில் சந்திரிகா தங்கியிருக்கிறாள்! இது வழக்கின் முக்கிய புள்ளி.
முதல் சந்தேகம் உண்மையானது: சந்திரிகா காதலில் ஈடுபட்டிருந்தாள். அவளது காதலன் – ஹரிஷ் (23). அவனுடன் தான் ரிசார்ட்டில் இருந்தாள். பெற்றோருக்கு இது தெரியாது என்றாலும், விசாரணையில் இது வெளிப்பட்டது. சந்திரிகா, யாரிடமும் சொல்லாமல், ஹரிஷுடன் கிளம்பியிருந்தாள். ஆனால், கதை இங்கு முடிவதில்லை – இப்போதான் கொடூரமான தொடக்கம்.
குடும்ப ரீதியான பழிவாங்கல்: ஹரிஷ் சிறை, அச்சுறுத்தல்கள்
சந்திரிகாவின் குடும்பம், தங்கள் செல்வாக்கைப் பயன்படுத்தி ஹரிஷ் மீது வழக்கு தொடுத்தது. குஜராத்தில் அமலில் உள்ள சட்டங்களைப் பயன்படுத்தி, அவனை "மது விற்பனை" மற்றும் "மது அருந்தியது" என்று குற்றம் சாட்டி சிறையில் அடைத்தனர்.
போலீஸும் இதில் உடந்தையாக இருந்திருக்கலாம். அதே நேரம், சந்திரிகாவின் மாமா, சித்தப்பா, உறவினர்கள் அனைவரும் அவளை கடுமையாக அச்சுறுத்தினர்: "மீண்டும் ஹரிஷுடன் காதல், அவனுடன் கிளம்பினால், ஹரிஷ் வாழ்நாள் முழுவதும் சிறையில் இருக்குற மாதிரி பண்ணிடுவோம்.பார்த்துக்கோ!"
ஒரு வாரம் கழித்து, ஹரிஷ் விடுதலை. போலீஸ் அவனது போனை ஃபேக்டரி ரீசெட் செய்து கொடுத்தது. போட்டோக்கள், நம்பர்கள் அழிந்தாலும், சந்திரிகா மீதான காதல் மறக்கப்படவில்லை. உடனே அவளுக்கு அழைத்தான். போன் சுவிட்ச் ஆன் என்று வந்தது.
நாட்கள் செல்ல, லேப்டாப்பில் இருந்த அவர்களது புகைப்படங்கள் ஞாபகம் வந்தன. அவற்றை ஆதாரமாக வைத்து, ஹரிஷ் நீதிமன்றத்தில் Habeas Corpus மனு தாக்கல் செய்தான்: "நானும் சந்திரிகாவும் காதலிக்கிறோம்.
அவரது குடும்பம் தெரிந்துகொண்டு, அவளை வீட்டு சிறையில் வைத்திருக்கிறது. நீதிமன்றம் அவளை வரவழைத்து, அவள் என்ன சொல்கிறாளோ அதை ஏற்கட்டும்."நீதிமன்றம் மனுவை ஏற்றது.
சந்திரிகாவை ஆஹ்வான் செய்தது. வழக்கு நாள் வந்தது. ஆனால், சந்திரிகா வரவில்லை. அவளது வழக்கறிஞர்களும் உறவினர்களும் மட்டும் வந்து, நீதிமன்றத்தை அதிரச் செய்தனர்: "சந்திரிகா இறந்துவிட்டாள்.
ஹார்ட் அட்டாக்." மருத்துவ சான்றிதழ்களை சமர்ப்பித்தனர். ஹரிஷ் நீதிமன்றத்தில் கதறி அழுதான்.
உண்மை வெளிப்பாடு: கொலை, ஒப்புதல் வாக்குமூலம்
நாட்கள் செல்ல, ஹரிஷுக்கு தகவல்கள் கிடைத்தன: சந்திரிகா ஹார்ட் அட்டாக்கால் இறக்கவில்லை – கொலை செய்யப்பட்டிருக்கிறாள்! உடனே, மாவட்ட SP-க்கு புகார் கொடுத்தான். விசாரணையில், சந்திரிகாவின் உறவினர்களும் பெற்றோரும் முரண்பாடான தகவல்கள் சொன்னனர். போலீஸ் தீவிர விசாரணைத் தொடங்கியது.
ஒரு கட்டத்தில், சிவராம் மற்றும் நரன் (உறவினர்கள்) ஒப்புதல் கொடுத்தனர்: "நாங்கள்தான் சந்திரிகாவை கொன்றோம்." அவர்களது வாக்குமூலம், கொடூரமான உண்மையை வெளிப்படுத்தியது.சந்திரிகா, 2024-ல் பள்ளி முடித்து, டாக்டராகும் கனவுடன் NEET தேர்வு எழுதினாள். நல்ல மார்க் வரவில்லை. கோச்சிங் சென்டரில் சேர, பாலன்பூர் நகரத்தின் ஒரு கோச்சிங் சென்டரில் ஜாயின் ஆனாள்.
அதே நகரில், லேடீஸ் ஹாஸ்டலில் தங்கினாள். ஒரு நாள், கிளாஸ் முடிந்து புத்தகங்கள் வாங்க, கடைக்குப் போனாள். தாமதமானதால், ஹாஸ்டல் பேருந்தை மிஸ் செய்தாள்.
வேறு வழி இல்லாமல், அக்கரைப் பக்கத்தில் நிறுத்திய பைக் ஓட்டிய ஹரிஷிடம் லிஃப்ட் கேட்டாள். ஹரிஷ் ஏற்றுக்கொண்டான். அது அவர்களது முதல் சந்திப்பு. பைக் ஓட்டும்போது, சந்திரிகா அவனது இடுப்பில் கைகளை வைத்தாள் – அது ஹரிஷுக்கு தெரியாமல்.
அவர்கள் பழக்கமானவர்கள்போல் பேசத் தொடங்கினர். ஹரிஷ், அவளை ஹாஸ்டலில் இறக்கி, "என் கம்பெனி இங்கேயே. இனிமே நான் தான் டிராப் செய்கிறேன்" என்றான்.
அவள் போன் நம்பரைப் பரிமாற்றினர்.அடிக்கடி சந்திப்புகள், போன் பேச்சுகள் – காதல் மலர்ந்தது. ஆனால், ஹரிஷ் ஒரு ரகசியத்தைச் சொன்னான்: "எனக்கு ஏற்கனவே திருமணம் ஆயிற்று. கருத்து வேறுபாட்டால் டிவோர்ஸ் ஆனது." சந்திரிகாவுக்கு அதிர்ச்சி, ஆனால் அவன் உண்மையானவன் என்று நம்பி, இன்னும் அதிகமாகக் காதல் செய்தாள்.
குடும்ப அழுத்தம்: திருமண முடிவு, லவ் ஃப்ளைட்ட
சந்திரிகாவின் பெற்றோருக்கு இது எதுவும் தெரியாது. அவர்கள், அவளுக்கு திருமணம் செய்துவைக்க முடிவு செய்தனர்.
"காலேஜ் போனால் லவ் பண்ணிவிடுவாள்" என்ற பயம். அவர்களுக்கு, காதல் "பெண்களை ஏமாற்றும்" என்ற தவறான கருத்து. "காலேஜ் போகட்டும், ஆனால் திருமணம் செய்துவைத்து" என்ற முடிவு.
இதற்கிடையே, சந்திரிகா NEET-ஐ நன்றாக எழுதி, வீட்டுக்கு வந்தாள். அப்போது திருமண செய்த்தக் தகவல் – பெரும் அதிர்ச்சி. அதனால்தான், "நண்பர் வீடு" என்ற பொய்யுடன் ஹரிஷுடன் கிளம்பினாள்.
ஹரிஷ் சிறையில் இருக்கும் போது, அவள் அமைதியாக இருந்தாள். விடுதலைக்குப் பின், "ஹரிஷுடன் போகிறேன்" என்று பிடிவாதம். அப்பா, மாமா: "பிடிவாதம் செய்தால் கொல்கிறோம்" என்ற அச்சுறுத்தல். சந்திரிகா உறுதியாக இருந்தாள்.
அப்போது, ஹரிஷின் Habeas Corpus மனு தெரிந்தது. அவள் ஆர்வமாகக் காத்திருந்தாள்: "கோர்ட்டில் போய், ஹரிஷுடன் வாழ விரும்புகிறேன் என்று சொல்கிறேன்." ஆனால், அப்பா சிந்தாபாய்க்கு அது "அவமானம்." அவன் வெறியில் மாறினான். "மகள் உயிருடன் இருக்கக் கூடாது" என்ற முடிவு. சிவராம், நரனிடம் சொல்லி, திட்டம் போட்டான்.
கொலை: மயக்க மருந்து, கழுத்து நெரிப்பு
ஜூன் 24, இரவு 10 மணி. அன்னைக்கு நைட். மயக்க மருந்து கலந்த பாலை சந்திரிகாவுக்கு கொடுத்தனர். அவள் அறியாமல் குடித்தாள். சில நிமிடங்களில் மயக்கம். இரவு 1 மணி – அப்பா, உறவினர்கள் அவளை ஸ்டோர் ரூமுக்கு தூக்கிச் சென்றனர். கழுத்தை நெரித்து கொன்றனர். துப்பட்டாவை கழுத்தில் மாட்டி, "தற்கொலை" என்று ஏற்பாடு செய்தனர்.
ஏற்பாடுகள்: பொய், தகனம், டாக்டர் சான்று
அடுத்த நாள் காலை, அம்மா, அண்ணன், குடும்பம் "உயிர் தீய்த்துக்கொண்டாள்" என்று நம்பினர். ஆனால், "தற்கொலை" என்றால் அவமானம். "ஹார்ட் அட்டாக்" என்று பொய் சொன்னனர்.
உறவினர்கள், ஊர் மக்களிடம் பரப்பினர். ஜூன் 25 மாலை, உடலைத் தகனம் செய்தனர். ஃபேக் டாக்டர் சான்றிதழ் தயார் செய்தனர்.ஆனால், சந்திரிகா ஏற்கனவே ஒரு நகர்வு செய்திருந்தாள். அச்சுறுத்தல்களை ஹரிஷுக்கு Instagram மூலம் சொல்லியிருந்தாள்: "ஜெயில்லிருந்து வந்திருக்கிறீர்கள் தெரியும்.
சீக்கிரம் வந்து கூட்டிக்கொண்டு போங்க. இல்லையென்றால் ஃபோர்ஸ் செய்து திருமணம். நான் ரிஃப்யூஸ் செய்தால் 'தெய் வில் கில் மீ' – ப்ளீஸ் சேவ் மீ." போன் ஒளித்து வைக்கப்பட்டிருந்தது. போலீஸ் ரீசெட் செய்ததால் முதலில் தெரியவில்லை. பின்னர், ஹரிஷ் Instagram reinstall செய்தபின் பார்த்தான்.
வெளிப்பாடு: ஹரிஷின் போராட்டம், கைது
இதை அறிந்த ஹரிஷ், SP-க்கும் கோர்ட்டுக்கும் புகார். கோர்ட்டில் "ஹார்ட் அட்டாக்" என்று சொன்னதும், சந்தேகம் உறுதி. மீண்டும் புகார், Instagram message ஆதாரமாகக் காட்டினான். போலீஸ், சிவராமும் நரனையும் கைது செய்தது. அப்பா சிந்தாபாயை கைது செய்ய வீட்டுக்கு சென்றபோது, அவன் தலைமறைவு.
சமீபத்திய அப்டேட்ஸ்: NEET வெற்றி, இழந்த கனவு
ரீசன்ட் அப்டேட்ஸ்: போலீஸ் சிந்தாபாயை இன்னும் கைது செய்யவில்லை. ஆனால், திடுக்கிடும் உண்மை: ஹரிஷ் சிறையில் இருக்கும் போது, சந்திரிகா மெடிக்கல் கவுன்சலிங்க் அட்டெண்ட் செய்தாள். NEET-ல் 484 மார்க்ஸ் – அவளது கனவு MBBS சீட் கிடைத்தது! நல்ல காலேஜ். ஆனால், அப்பாவின் கொலை – அது அழிந்தது.
சமூக பாடம்: ஆணவம் vs. கனவுகள்
இந்த வழக்கு, பெற்றோரின் பாதுகாப்பு பயத்தை மறுக்க முடியாது – ஆனால், காதல் என்ற ஒரே காரணத்தால் MBBS டாக்டராகும் கனவை அழிப்பது பாதுகாப்பு அல்ல, ஆணவம். சமூகம், பெண் NEET பாஸ் செய்வதைவிட, யாருடன் திருமணம் என்று 'அவமானம்' பார்க்கிறது.
அது பிற்போக்குத்தனம்.பெற்றோர்கள் பாதுகாவலர்கள், பாஸாக்கள் அல்ல. குழந்தைகளின் சந்தோஷம், லட்சியங்களை, "என்ன சொல்லுவார்கள்" என்ற பயத்தால் அழிப்பது கொடூரம்.
கௌரவம் என்றால், பெண்ணின் MBBS சீட், அவள் டாக்டராக 4 பேருக்கு உதவுவது. அப்பா, சமூகத்தில் ரெபுடேஷன் பயந்தான். ஆனால், இப்பு அவன் கொலைகாரன். ஜெயிலில் போனால், அவமானம் என்ன?அப்பாவின் கடமை: மகளின் கனவுக்கு ஆதரவு.
அவள் டாக்டராக, பெருமையுடன் சொல்ல "என் பெண் டாக்டர்" என்று. ஆணவத்தால் இழந்த உயிருக்கு, "பாதர்" என்ற வார்த்தைக்கு தகுதி இழந்தான். பெற்றோர்கள், குழந்தைகளின் முடிவுகளை ஏற்கக் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும். அறிவுரை கொடுப்பது வேறு, அழிப்பது வேறு.
சந்திரிகாவின் கதை, ஒரு எச்சரிக்கை: காதல், கனவுகள் – அவற்றை அழிக்காதீர்கள். சமூகம் மாறட்டும், பெற்றோர்கள் மாறட்டும். இல்லையென்றால், இத்தகைய கொலைகள் தொடரும்.
Summary : In Gujarat's Banaskantha, 18-year-old NEET topper Chandrika Chaudhary was murdered by her father and uncle on June 24, 2025, over her love affair with Harish. She scored 484 marks for MBBS but was poisoned and strangled before a habeas corpus hearing. A chilling "Save me" message exposed the honour killing; father absconding.