சென்னையின் சைதாப்பேட்டை, ஸ்ரீராம்பேட்டை தெருவில், ஒரு சாதாரண தெருவில், ஒரு கொடூரமான நிகழ்வு அரங்கேறியது. கதையின் மையத்தில் இருப்பவர் கௌதம், 27 வயது இளைஞர், ஒரு ஆட்டோ ஓட்டுநர், தேனாம்பேட்டை காவல் நிலையத்தில் சரித்திரப் பதிவேடு குற்றவாளியாகப் பதிவு செய்யப்பட்டவர்.
கொலை, கொள்ளை, மிரட்டல், வழிப்பறி என பல வழக்குகளில் பெயர் பதித்தவர். ஆனால், அவர் வாழ்க்கையில் மிகப் பெரிய குற்றம், ஒரு நண்பனின் மணவாழ்க்கையை உடைத்தது.கௌதத்தின் நெருங்கிய நண்பராக இருந்தவர் ராஜ்கரன், தேனாம்பேட்டையைச் சேர்ந்தவர்.
இருவரும் பழகியது, ஒரு சாதாரண நட்பாகத் தொடங்கியது. ராஜ்கரன் வீட்டுக்கு அடிக்கடி செல்வார் கௌதம். அங்கு உணவு சாப்பிடுவது, ஊர் சுற்றுவது, ஜாலியாகப் பொழுதைக் கழிப்பது என நட்பு பலமாக வளர்ந்தது. ஆனால், இந்த நட்புக்கு நிழலில் ஒரு கறை மறைந்திருந்தது.
ராஜ்கரனின் மனைவி பிரியாவின் மீதும் கௌதமுக்கு ஒரு கண் இருந்தது. அவர் கடைக்கண் பார்வையில் மயங்கிய பிரியா, கணவனையும், குடும்பத்தையும் மறந்து பல நாட்கள் கௌதமுடன் உல்லாசமாக இருந்ததாக கூறப்படுகிறது.
ஒரு கட்டத்தில், தன்னுடைய இரண்டு குழந்தைகளுடன் கௌதமுடன் ஓடிப்போன பிரியா, புதிய வாழ்க்கையை தொடங்க காத்திருந்தார். இருவரும் சைதாப்பேட்டையில் தனியாக வீடு எடுத்து, புது வாழ்க்கையைத் தொடங்கினர். புள்ளை வரம் கொடுத்த புருஷன் அங்கே இருக்க தன்னுடைய கள்ளக்காதலன் பெயரை மார்பின் மேல் குத்திக்கொள்ளும் அளவுக்கு மதி மயங்கி கிடந்தார் பிரியா.
ஆனால், அவர்களுக்கு முழு நிம்மதி இல்லை. ராஜ்கரன் உயிரோடு இருந்தால் நம்மால் நிம்மதியாக வாழ முடியாது என உணர்ந்த கௌதமும் பிரியாவும், அவரை அறிவாளால் வெட்டியும், பெட்ரோல் பாம் வீசியும் கொலை செய்ய முயன்றனர். ஆனால், ஒவ்வொரு முறையும் ராஜ்கரன் நூலிழையில் உயிர் தப்பினார்.
ராஜ்கரனுக்கு நண்பனை நம்பியது தவறு என்பது புரிந்தது. "நண்பன் என்றாலே நல்லவன் தானே?" என்று நம்பி, நட்பை மதித்தவர், இப்போது தன் மணவாழ்க்கையை இழந்து, உயிருக்கும் ஆபத்து நேர்ந்ததை உணர்ந்தார். கௌதமை இனியும் விட்டுவைக்கக் கூடாது என முடிவு செய்தார் ராஜ்கரன்.
ஒரு இரவு, 11 மணி அளவில், ராஜ்கரன் தன் நண்பர் சரவணன் உள்ளிட்ட ஐந்து பேருடன் கௌதமின் வீட்டுக்கு சென்றார். கதவைத் தட்டினர். உள்ளே இருந்த பிரியா, வெளியே நிற்பது தன் முன்னாள் கணவர் என்பதை அறிந்து, கதவைத் திறக்க மறுத்து, ஜன்னல் வழியாகவே பேசினார்.
கௌதத்தை வெளியே அனுப்புமாறு சரவணன் கூறியும், பிரியா கதவைத் திறக்கவில்லை. ஆத்திரமடைந்த ஆறு பேர் கொண்ட கும்பல், கதவை உடைத்து உள்ளே புகுந்தது. அறிவாளும், கத்தியும் ஏந்தி, கௌதத்தை வெட்டி, வீடு முழுக்க இரத்தக் களறியாக மாற்றினர்.
பிரியா தப்பி ஓடி, தன் உயிரைக் காப்பாற்றிக் கொண்டார்.இதனிடையே, தேனாம்பேட்டை பார்க் ஹோட்டல் அருகே ஆட்டோ ஒன்றை மடக்கி சோதனை செய்த போலீசார், அதில் கத்தி, அறிவாள் போன்ற ஆயுதங்களைக் கண்டனர்.
ஆட்டோவில் இருந்த ராஜ்கரன், சுகுமார், சரவணன், ராஜ்பாய், பிரதீப் என்ற குல், சுரேஷ் ஆகிய ஆறு பேரும் ஆட்டோவை விட்டுவிட்டு தப்பி ஓட முயன்றனர். ஆனால், போலீசார் அவர்களை விரட்டிப் பிடித்து கைது செய்தனர்.
சம்பவ இடத்திற்கு வந்த போலீசார், இரத்த வெள்ளத்தில் கிடந்த கௌதத்தின் உடலை மீட்டு, பிரியாவிடம் விசாரணை நடத்தினர். அப்போது, இந்தக் கதையின் முழு உண்மையும் வெளிவந்தது. நட்பு, காதல், பழி, கொலை என ஒரு சிக்கலான வலை பின்னப்பட்டிருந்தது.
இந்தக் கதை, நம்பிக்கையைத் துரோகமாக்குவதும், பழிக்குப் பழி வாங்குவதும் எவ்வளவு பயங்கரமான விளைவுகளை ஏற்படுத்தும் என்பதற்கு சாட்சியாக நிற்கிறது. ஆண்களும் பெண்களும், உறவுகளில் நம்பிக்கையையும் நேர்மையையும் கடைப்பிடிக்க வேண்டும் என்பதை இந்த சம்பவம் உணர்த்துகிறது.
